Mijn moeder en ik hebben elk jaar dezelfde traditie. Voor mijn verjaardag neemt zij me mee shoppen en dan trakteer ik op de lunch. Uiteraard pakt deze deal een stuk voordeliger voor mij uit, want ik kom thuis met tassen vol mooie jasjes, broeken, shirts en schoenen voor de prijs van een superlekkere lunch en koffie. Maar dat is oké, want het is tenslotte mijn verjaardag, en ook al is het leuk om kleren cadeau te krijgen, gaat de dag eigenlijk om ons tweeën. Ze zeggen dat je na je 18de, 90 procent van alle tijd die je in je leven met je ouders doorbrengt, al hebt doorbracht. 90 procent! Ik word best wel sip van die gedachte. Je moet de tijd met je ouders koesteren, en daarom wordt deze winkeltraditie stiekem elk jaar net een beetje belangrijker voor mij.
Maar genoeg sentimentaliteit. Tijd om te shoppen! Bestemming? Designer Outlet Roermond. Het belooft een lange dag te worden, dus voorbereiding en strategie zijn uiterst belangrijk.
Ik woon in Groningen en mijn moeder in Den Haag, dus het eerste wat we nodig hadden, was een thuisbasis in de buurt van Roermond. Een plek waar we ons 's ochtends met een lekker ontbijtje konden voorbereiden en 's avonds met 50 tassen op de bank konden neerploffen. We kozen voor een appartement bij Parc Maasresidence Thorn. Met uitzicht op de Maasplassen en slechts 15 minuten van Roermond, leek dit ons het ideale optrekje om naartoe terug te trekken aan het einde van de dag. Echter, er was nog een andere, veel strategischere reden waarom wij voor dit appartement kozen: bij het boeken van Parc Maasresidence Thorn krijg je namelijk 10% korting op alle inkopen bij Designer Outlet Roermond! De voucher werd bij het inchecken meegegeven, en zo was de eerste outletdeal al binnen voordat we überhaupt een winkel hadden gezien!
Planning is alles. We hadden van tevoren een plattegrond van Designer Outlet Roermond uitgeprint en spreidden die op tafel uit. Als je maar één dag hebt om alle winkels te zien, dan is efficiëntie uiterst belangrijk. Eerst kruisten we allebei aan welke winkels we absoluut wilden zien. Daarna tekenden we een route langs alle punten. Tevens moest de route ongeveer halverwege langs een leuk lunchtentje komen. Na een paar aanpassingen waren we blij met het traject. We trokken allebei lekkere, losse gympen aan die makkelijk aan en uit te doen waren voor het passen. Daarbij droegen we neutrale kleding die niet zou afleiden van de dingen die we gingen mix & matchen. Het was tijd om over te gaan op actie!
We waren heel misschien van plan om een paar wijntjes tijdens de lunch te drinken, dus besloten we maar met de bus te gaan. Dat ging gelukkig heel gemakkelijk vanuit Parc Maasresidence Thorn. De bus stopte vlak voor de poorten van het resort en zette ons keurig bij Designer Outlet Roermond af. Zo waren we ook geen kostbare winkeltijd kwijt aan het parkeren van de auto.
We konden eindelijk beginnen! Mijn moeder en ik zijn flaneerders van het hoogste niveau. Met onze handen op de rug struinden we in een slakkengangetje de etalages af. Uiteraard gingen we elke winkel in die we voorheen hadden aangekruist. Voor de andere winkels hadden we een eenvoudige 1+1-regel: om ons bezoek waardig te zijn, moest de etalage 1 ding bevatten dat er leuk uitzag en 1 ding bevatten dat een leuke prijs had. Het hoefde niet per se hetzelfde ding te zijn. Eenmaal binnen zochten we allebei onze uitvalsbasis op. De spiegel in het midden was neutraal grondgebied waar kledingstukken werden bekeken, besproken en beoordeeld. De standaardroutine gaat dus een beetje als volgt: je zoekt iets uit wat je leuk lijkt en roept “en deze dan?”. Dat is het teken voor de ander om richting de spiegel te lopen; mogelijk ook met een eigen vondst. Bij de spiegel vindt de eerste eliminatieronde plaats. Als iets leuk genoeg is, dan wordt het goedgekeurd om te passen en vindt het voorlopig zijn plekje over je arm. Zodra je arm moe wordt of er geen interessante kledingstukken meer zijn, dan is het tijd voor de pashokjes. Het liefst zochten we twee pashokjes naast elkaar op zodat we de klassieke outfitmontage van elke Hollywood-romcom konden nabootsen: elke keer tegelijkertijd uit ons hokje, elkaar beoordelen, en weer terug voor het volgende kledingstuk.
Zoals vooraf gepland, kwamen we halverwege bij Café Restaurant Legato uit. Hier hebben we onder het genot van een fles droge witte wijn heerlijk Italiaans gegeten. Ik koos een pizza met gorgonzola, mozzarella, peer, walnoot en veldsla, en mijn moeder een pasta met gegrilde knoflookgarnalen en chiliolie. Vanaf ons prominente plekje hadden we prima zicht op alle voorbijgangers, en er is niks leuker dan mensen kijken in een winkelcentrum. We hebben een uur lang geroddeld over de outfits die mensen droegen en het soort personage dat er waarschijnlijk onder verborgen ging. Daarna vroegen we ons af of de mensen die voor ons langsliepen hetzelfde over ons dachten.
Na nog een kopje koffie gingen we terug de hort op. We bezochten de laatste winkeltjes op onze kaart en toverden toen de twijfellijst tevoorschijn. De twijfellijst is precies wat je denkt dat het is: een lijst van dingen die je hebt gezien waar je over twijfelt. Die hou je keurig op je telefoon bij, samen met de winkel waar je het hebt gezien. Aan het einde van de dag kun je het kledingstuk dan bij grote twijfel gemakkelijk terugvinden. Wij twijfelden bijvoorbeeld allebei nog heel lang over een oranje-witte regenjas. Toen we terug naar de winkel gingen, vonden we hem opeens allebei zo leuk dat we er gelijk twee van hebben gekocht! Aldus de twijfellijst.
Met pijnlijke voeten en een grote glimlach stapten we weer in de bus terug naar Parc Maasresidence Thorn, waar we vervolgens op de bank ineenzakten. Toch was de dag nog niet voorbij. We zouden het resort niet verlaten voordat we het driegangenmenu van Humphrey’s Thorn hadden geprobeerd. We trokken beiden een leuke nieuwe outfit aan, ik een blauwe korte broek met een geel-wit-blauw-geruit overhemd en blauwe sneakers, mijn moeder groene jeans met een wit-rood-gestreept shirtje en witte sneakers, en liepen richting het grote buitenterras met uitzicht op de Maasplassen. Daar genoten we van gebakken scampi in gele curry, oesterzwamragout en kletskoppen met amandelroomijs. Toen we klaar waren, keken we naar de zonsondergang boven het water en vielen even stil: uitgeput en voldaan.
Dankjewel, mam. Ik hoop dat we dit nog vele jaren kunnen doen.
